Wie werkt als verpleegster of in een soortgelijke
zorgfunctie herkent de zorgen van de onzekerheid over het voortbestaan van haar
of zijn baan (of salaris) waarschijnlijk wel, al was het maar in haar dan wel
zijn omgeving.
De verzorgingsstaat is veel te ver doorgeschoten en is
onbetaalbaar geworden; we moeten toe naar een participatiesamenleving. Dat is
de nieuwe leus. Het is waar, het aspect van naastenliefde en zorgen voor de
medemens is door de individualisering van de laatste halve eeuw wel tamelijk
ver naar de achtergrond gedrongen en het is goed dat mensen hun
verantwoordelijkheid in dezen weer leren nemen. Maar als dit gelanceerd wordt
door een bezuinigingskabinet word ik toch sceptisch. Het doet me denken aan de
houding van Rutte en consorten ten opzichte van de natuur.
Een groot pakket aan basiszorg is gedecentraliseerd en van
de centrale overheid naar de gemeenten gegaan. Die krijgen daar dan een potje
met geld voor, maar een veel te klein potje. Het gekke is dat ondanks alle
bezuinigingen de totale uitgave aan de zorgsector juist groter is geworden.
Waar gaat dat geld dan naar toe? Kort door de bocht: naar onderzoek, ontwikkeling
en toepassing van peperdure behandelmethoden.
Aspirant-verpleegsters met een hart voor mensen krijgen geen
baan of niet de kans op omscholing. Techneuten daarentegen krijgen volop kansen
nieuwe 'zorg'-machines te ontwikkelen.
Je zul maar kanker hebben en er blijkt maar één behandeling
nog kans op een jaar levensverlenging te geven. Alleen kost die behandeling wel
honderdduizend euro. Ach wat, de verzekering betaalt.
Maar als je bedenk hoeveel mensenlevens er (in binnen- of
buitenland) gered kunnen worden met honderdduizend euro, weet je zeker dat je
het dan nog wil? Is het misschien toch een beetje egoïstisch die dure
behandeling te ondergaan als je weet dat er maar een beperkte hoeveelheid geld
te verdelen is? En hoe zwaar weegt dat jaar levensverlenging? Misschien zou de
regering een bovengrens moeten stellen aan behandelingskosten en -apparatuur.
Of zou het een prestigekwestie zijn?
Ik wil hier geen definitieve uitspraken doen, maar wil je
wel aansporen over deze vragen na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten